Enkele dagen geleden is Dame Vera Lynn, Brits nationaal icoon en oorlogszangeres, op honderddriejarige leeftijd overleden. Haar lied We’ll meet again blinkt nog altijd uit in eenvoud en (verbindings)kracht en is zonder twijfel het bekendste oorlogslied ooit.
De onzekerheid van deze ongewisse tijd wordt vaak (terecht of onterecht) vergeleken met die van oorlogstijden. Oorlogsretoriek viert dan ook hoogtij. En waar oorlogstaal is, volgt saamhorigheid, volgt Vera Lynn. Van dramatische covers door musicalsterren tot aan de coronaspeech van Koningin Elizabeth1, overal is Dame Lynns nalatenschap nog te horen.
Een Nederlandstalige versie van het bekende oorlogslied was er echter niet2. Tot nu. Ik heb een Nederlandse duit in het Vera-Lynn-covers-zakje gedaan door We’ll meet again naar onze taal te vertalen. (Nu maar hopen dat Willem-Alexanders volgende speech hiermee afsluit.)
Vertaling
Ik zie je weer
Weet niet waar, niet wanneer
Maar ik weet
Ooit is ’t weer goed, ooit zie ik jou
‘k lach, ga ervoor
Zoals jij, altijd door
Tot de zwarte lucht
Verdreven is door blauw
Dus zeg ‘hallo’ tegen hen
Die jij kent die ik ken
Zeg ze: ‘ver ben ik niet’
Waar zij zijn, waar ik ben
Ik denk altijd aan hen
En dus zing ik dit lied
Origineel
We’ll meet again
Don’t know where, don’t know when
But I know
We’ll meet again, some sunny day
Keep smiling through
Just like you always do
‘Till the blue skies
Drive the dark clouds far away
So will you please say ‘hello’
To the folks that I know
Tell them I won’t be long
They’ll be happy to know
That as you saw me go
I was singing this song
0 reacties